باز صدای بزغاله ها توو دشت و صحرا پیچیده زنگوله توی گردنشون جیرینگ جیرینگ صدا میده.
ایران روستاهایی دارد که به دلیل شرایط خاص شهرت پیدا کرده اند. روستای بالو در آذربایجان غربی و یا احمدآباد با جمعیت بسیار و یا باستانی دیرینه شناسی هستند.
یکی از روستاهای زیبای مشهد که در عین حال به دلیل حالت تاریخی که دارد معروف است، روستای احمدآباد است. روستای احمدآباد که درختان گلابی وحشی و زالزالک آن معروف است طبیعت چشم نوازی دارد.
بخش شرقی روستا که از قدمت تاریخی بالایی برخوردار است به دلیل شکل گرفتن در کنار آبهای سطحی منطقه شاهنامه مشهد خانه های کاهگلی با سقفهای چوبی در دشت و در سبک های قاجار آجری بسیاری دارد. برخی از آنها آغل گوسفندان هستند که ارزش تاریخی بالایی دارند.
احمدآباد، همچنین، یکی از نزدیکترین روستاهای توریستی شاهنامه مشهد محسوب میشود. زمستان روستای چهارفصل احمدآباد همزمان با طولانیترین شب (چله) یکی از مکان های دیدنی گردشگری در ایران است.
کشت گندم کنار رودخانه فصلی که قبلاً یکی از ریزآبراههای کشف رود محسوب میشده، قدمت آن را به چند میلیون سال قبل برمیگرداند. گوسفند نیز به صورت گله ای در این مکان پرورش داده می شود.
پرندگان آبی این منطقه گاهی شامل نمونه های نادر حواصیل زرد، آبدزدک و غیره می شوند.
پارکی در نزدیکی این مکان از سالها قبل توتستان احمدآباد شهرت دارد.
آدرس: مشهد، شاهنامه 18، روستا احمدآباد
___________________
The sound of goats in the plains and deserts, the bells around their necks jingling jingling sounds.
Iran has villages that have become famous due to their special conditions. The village of Balo in West Azerbaijan or Ahmadabad are with a large population or ancient paleontology.
One of the beautiful villages in Mashhad, which is also famous for its historical condition, is the village of Ahmadabad. Ahmadabad village, which is famous for its wild pear and hawthorn trees, has a beautiful nature.
The eastern part of the village, which has a long history, has many thatched houses with wooden roofs in the plain and in the Qajar brick styles due to its formation next to the surface waters of the Shahnameh region of Mashhad. Some of them are sheepfolds that have high historical value.
Ahmadabad is also considered one of the closest tourist villages to Shahnameh Mashhad. The winter of the four-season village of Ahmadabad, coinciding with the longest night (Chelleh), is one of the tourist attractions in Iran.
Wheat cultivation along the seasonal river, which was once a tributary of the Kashaf River, dates back several million years. Sheep are also raised in herds here.
The waterfowl of this area sometimes include rare specimens of the yellow heron, the grebe, etc.
A park near this place has long been known as the Tutistan of Ahmedabad.
وحشی ترین دایناسور را ساختم. بعد از اینکه با بابام شطرنج بازی کردیم با مقوای قهوه ای وحشی ترین دایناسور را که جن هم از آن میترسد درست کردم. مامانم میگه این همون اژدهای میدان هفت خانه. ولی من از روی کتاب دایناسورها درستش کردم. ارتفاعش خیلی بالاست و دست رستم بهش نمیرسه. وقتی خواستم ببرمش جای درخت انگور پایین تو آبها افتاد ولی هنوز هم همون وحشی ترین دایناسوره
از یک هفته قبل از اربعین اومدیم مشهد. سال گذشته با پدر، مادر و برادر کوچکم به زیارت امام رضا رفته بودیم. پدرم گفت:« در خیابان شاهنامه فردوسی مشهد، آرامگاه فردوسی، شاعر بزرگ ایران قرار دارد. در این مدت که هر قدم از مشهد موکب برپا کرده اند، خوب است در مسیرمان به آنجا هم سری بزنیم.»
پارسال ما برای رسیدن به شاهنامه فردوسی منتظر تاکسی شدیم که خیلی گران بود. همانجا ایستگاه اتوبوس بود و گفتند خیلی ارزان تر با آن به شاهنامه میرویم. پدرم به قدری خوشحال شده بود که کل مسیر اتوبوس را با صدای بلند از قیمت مناسب آن میگفت. بین راه پرچم های بزرگ عزاداری زده بودند. هر جا دسته ای میدیدیم که نذری پخش میکردند.
ما به آرامگاه که رسیدیم یک کیلو سیب و انگور خریدیم و از مجسمه های پارک آنجا عکس گرفتیم. من بدو بدو دور حوض دویدم و پاهایم خاکی شد. همانجا از مادرم اجازه گرفتم و جوراب هایم را شستم.
مادرم کنار حوض میوه ها را شست. موقع برگشت جوراب هایم را که خشک شده بودند پوشیدم و یکی از رستوران های اطراف برای نهار رفتیم.